Volkan

Rúnar Rúnarsson’ın Volkan’ı, Dagur Kári’nin Noi Albinoi’undan bu yana İzlanda’da yapılan belki de en önemli ilk filmlerden biri. Noi absürd bir espri anlayışı ile doluyken, Volkan, İtalyan yeni gerçekçiliğinin ruhuna ya da Fransız yönetmen Maurice Pialat’ya daha yakın. Film, sıradan olana ve görünürdeki küçük olayların yol açtığı büyük sonuçlara odaklanıyor. Bir volkan patlamasının arşiv görüntüleri ile başlıyoruz. Bu felaket, İzlanda kırsal nüfusunun büyük bir bölümünü yerinden yurdundan etmiş, filmin inatçı kahramanı Hannes ve karısı Anna’yı başkent Reykjavik’e tasşınmaya zorlamıştır. Daha sonra Hannes’in, beklenenden az insanın katıldığı emeklilik partisine geçiyoruz. Huysuzluğu ile ünlü Hannes’in bir ilkokulda hademelikle geçen 40 yılın ardından, yerine gelene önerisi, “Baştan işi sıkı tutmalısın! Senden korkmaları şart!” olur. Yeni kavuştuğu özgürlüğü ile başa çıkamayınca sürekli olarak karısı, çocukları ve torunu ile didişir. Fakat Anna aniden hastalanınca Hannes ona bakmak zorunda kalır. Bu deneyim, uzun süredir içinde saklı kalan bir şeyleri yavaş yavaş uyandıracaktır. Volkan, duygusal olarak çok çarpıcı, sıra dışı bir duyarlılıkla çekilmiş, son derece insancıl bir film.