Üçüncü Sayfa

Aşk istem dışıdır. Kötülük öğrenilir. Bir içten davranış, bir sıcak bakış duyguları ateşler. Oysa kötülük yapabilmek için ince düşünüp hain planlar kurmak gerekir. Hak, adalet, fırsat eşitliği, paylaşma gibi kavramların göz ardı edildiği, şiddet, acımasızlık, para ve iktidarın yüceltildiği bir dünyada “köşeye sıkışan” insan ne yapar? Üçüncü Sayfa bu soruya, müthiş bir senaryo ve müthiş bir oyunculukla, ahlaklı bir yanıt arıyor. Filmde gazetelerin üçüncü sayfalarında okuyup geçtiğimiz, bazen hayret edip bazen hiç aldırmadığımız, çoğunlukla hiç çözümlenemeyen bir “adi suç” haberinin iç yüzünü, onu hazırlayan koşullarını ve taraflara etkilerini ayrıntılarıyla öğrenebiliriz. Demirkubuz, toplum eleştirisini ve yükselen değerlere muhalefetini ilk iki filmi C Blok ve Masumiyet’te de ortaya koydu. Üçüncü Sayfa’da biçemini sadeleştirmekle birlikte içerikteki yoğunluğunu koruyor. Üçüncü Sayfa, senaryosu kadar görüntü yönetimiyle de hakiki bir muhalefet yapıyor. Kameranın hareket etmeyişi, ortamın doğal ışığından mümkün olduğunca yararlanması, kararmaları apartmanın otomatiğinin sönmesi ve kapıların kapanmasıyla sağlaması buna karşın son derece etkileyici olması, aslında sinemanın ne kadar yalın ve bir yanı hala saf bir sanat dalı olduğunu vurguluyor. Üzerinde düşündükçe anlamına vakıf olunan Üçüncü Sayfa’nın genç oyuncuları Başak Köklükaya ve Ruhi Sarı, gerçekten zor rollerin altından üstün bir başarıyla kalktı. Onlar bu kadar tutkulu ve inandırıcı olduğu için Üçüncü Sayfa’nın etkisi de artıyor. Alin Taşcıyan