Puslu Manzaralar
Yunanlı yönetmen Theo Angelopoulos’un “sinema şairi” olduğunu söylemek, şiirselliğin dayanılmaz ya da vasat bir şey olmadığı anlamına gelmez. Bu filmde yönetmen, şiirsel bir teatralliği olan yeteneğini, babalarını bulmak için yollara düşen 14 yaşındaki Voula adlı bir kızın ve küçük kardeşi Alexander’ın hikayesinin hizmetine sunuyor. Masal kitaplarındaki o biçare koca gözlü kimsesiz çocuklara benzeyen bu iki çocuk, babalarını hiç tanımamıştır ama anneleri, gayri meşruluklarına kalkan olması için onlara babalarının Almanya’da yaşadığını söylemiştir. Çocuklar çok geçmeden kuzeye giden bir ekspres trene binerler. Ama biletsiz ve parasız olduklarından hemen yakalanıp trenden atılırlar; böylece serüven dolu asıl yolculukları başlar. Tür olarak bakıldığında, Puslu Manzaralar mitolojik şiirsel bir yol filmidir. Muğlaklıklarının analiz edilebildiği ölçüde, filmin varoluşsal bir arayış, erişilmez olana yapılan bir yolculuk hakkında olduğu söylenebilir. Başlangıçta, hikayenin akışı kelepir bir gerçeküstücülüğe çark edene kadar, çocukların babalarını bulma ısrarı çok etkileyici. Yaban ellerdeki masum çocukların hikayesi olduğu haliyle, filmin sahici bir duygusal gücü var. Hal Hinson
'
1988
Thanassis Valtinos
Theo[doros] Angelopoulos
Tonino Guerra
Giorgos Arvanitis
Yannis Tsitsopoulos
Greek Film Centre
Michalis Zeke
Stratos Tzortzoglou
Tania Palaiologou
Eleni Karaindrou
: En İyi Yönetmen Venedik
En İyi Görüntü Yönetmeni Chicago
En İyi Yönetmen
Yılın En İyi Avrupa Filmi Felix Awards
13. Gezici Festival
HANEKE’NİN SEÇTİKLERİ