Pál Adrienn

Piroska kremalı tatlılara dayanamayan aşırı kilolu, yalnız bir hemşiredir. Hastanede, ağır hastaların yattığı bir koğuşta çalışır; hayatı ölümle kuşatılmıştır. Bir gün izini kaybettiği çocukluk arkadaşını aramak üzere yola koyulur. Hatıraların izini sürerken, kendi belleği ve karşılaştığı insanların belleği içinde paradokslarla dolu bir yolculuğa çıkar. “Belleğin kıvrımlı yollarından geçip kendini keşfetmekle ilgili bir yolculuk.” “Yayaları, toplu taşımacılığı konu alan tuhaf bir yol filmi. Piroska tamamen farklı hayatlar ve yazgılarla karşılaşırken toplumun bir kesitine de tanık oluruz. Başka bir açıdan, bu film içsel bir yolculuğu, bir gelişim hikâyesini, Piroska’nın kendini tanıyışını, aynı zamanda gerçekliğin çok katmanlı doğasını, öznelliğini ve belleğin göreli yapısını keşfedişini anlatır. Piroska’nın kişiliği filmin görsel dünyasına yansıyor. Her planda o var ve biz giderek kendimizi daha fazla onun dünyasının içinde buluruz ve sonunda onun gözleriyle görmeye başlarız. Set tasarımı, kostümler ve mekânın ortak etkisi ile filmin görselliğine hakim olan soyutlama Piroska’nın iç dünyasının göstergesi; bu yapay biçimde üretilen bir ses dünyasıyla tamamlanan bir renk ve komposizyon dünyası yaratıyor.” Ágnes Kocsis