İki Gün, Bir gece

Dardenne kardeşlerin son yapıtı, basit bir ahlaki ikilemi titiz bir biçimde sorgularken manevi babaları Robert Bresson’un eserlerini hatırlatır. Zorlu ekonomik koşullar sonucunda yıkıma uğrayan bir Fransız kasabasında, Sandra (Marion Cotillard) geçirdiği bunalımın ardından güneş paneli üreten fabrikadaki işinin başına döndüğünde, 16 iş arkadaşının 1.000 avroluk ikramiyeyi kaybetmektense kendisinin işten çıkarılması lehine oy kullandıklarını öğrenir. Sandra her şeye rağmen mücadeleyi seçer ve patronlarını hafta sonundan sonra ikinci bir gizli oylama yapılması için ikna eder. Bütün iş arkadaşlarını tek tek ziyaret edip, işten atılmasına izin vermemelerini ister. Ardından ihtiyaç ve tamahın insanların kendi çıkarları doğrultusunda oy kullanmalarında eşit derecede zorlayıcı olduğu, kapitalizmin çirkin yüzünü gösterdiği karşılaşmalar çıka gelir.

İnsanları kendi lehine, hiç de önemsiz olmayan bir fedakarlık yapmaya ikna etmeye çalışıp sağlığını ve özdenetimini koruma mücadelesini sürdürürken gerilim artar. Biçimsel olarak kendinden emin çerçevelemeler ve uzun çekimlerle yönetmenler açık sözlü bir kibir sergilerler. Sabit kompozisyonları, uzun takip sahneleri Sandra’nın duygusal durumunu (ziyaret ettiği kişilerle olan ilişkilerini) keskin bir berraklık ve açıklık içinde öne çıkarır. İki Gün Bir Gece, epik çekimler içeren ahlaki bir dram.

Nick Schager, The Village Voice