Hoşçakalın Çocuklar

Malle’in tümüyle otobiyografik filmi 1944 yılında Carmelite manastır okulunda geçer. 12 yaşındaki Julien (Manesse), yeni gelen öğrenci Jean Bonnet’nin (Fetjö)- daha sonradan gerçek adının Kippelstein olduğunu öğrenecektir- neden diğer öğrenciler tarafından ezildiğini ve öğretmenlerce korunduğunu anlamamaktadır. Ancak Gestapo geldiğinde Jean’ın farklılığı üzerine yapılan imaları anlayabilir. Bu karanlık ve sevgiyle ayrıntılanmış filmin çıkarımı şaşırtıcı değilse bile, güçlü duygusal yanı inkar edilemeyecek bir biçimde kalıcıdır. Çünkü Malle hiçbir zaman duygusallığa kaçmaz (hem oğlan sevimli değildir hem de arkadaşlıkları rekabet ve kabalıktan arınmamıştır). Onun yerine oyunculuğu, dekorları ve hatta doğayı öne çıkararak söz edilmeyen bir şüphe ve gizem ortamındaki çocukluğun soğuk betimlemesini yapar. Kahramanların klişeleşmesini ve üslubun abartılmasını önleyerek, karakterlere karşı gösterilen hoşgörüsüz bir cömertlik bağlamında film çok dürüsttür. Sağlam bir bakış tarzıyla, hem bir döneme hem de okul çocuklarının anarşik ve şiddet dolu dünyasına (Vigo’nun Hal ve Gidiş Sıfır ve Truffaut’nun Dörtyüz Darbe filmlerinde olduğu gibi) tanıklık etmektedir.