Hezeyan

Oğuz Atay’ın Türkiye’nin Ruhu diye roman planladığı meraklılarınca malumdur. Ne olduğunu tam bilmiyoruz. Emperyal reflekslerinden otantik depresiflerine kadar “Türkiye’nin Ruhu” ne acaba? Bunu Demirkubuz filmlerinin ötesinde bilmiyoruz, “güzel ve yalnız ülke” kalıbı ise çoktan devletin eline-diline düştü bile. CANAN’ın “ev yapımı” 1 saatlik filmi Hezeyan Türkiye’nin ruhunun dişil yanını sergiliyor. İlk yılların Fassbinder’lerini andıran bu gözyaşlı, “bilhassa çapaklı”, hem sosyal içerikli hem canhıraş melodramda, internet chat sitelerinden dini duygulara, arabeskten delirmeye kadar kanlı canlı bir hikâye var. Şu an İstanbul’daki tek etkileyici Türk filmi. “İnternet beyaz atlı prensi”ne razı ev kadınının maceraları mükemmel bir itiraf hattı oluşturuyor.

Fatih Özgüven, Radikal