Gül Hasan

Tuncel Kurtiz’in uzun yıllara dayanan tiyatro, sinema oyunculuğunun ve yönettiği kısa filmlerin ardından ilk kez uzun metraj için kamera arkasına geçtiği Gül Hasan yurt dışında bulduğu yankıyı Türkiye’de tekrarlayamamış, görmezden gelinmiş, biraz da hemen ‘unutulması’ arzulanmış bir film. Kurtiz’in Otobüs’ten Bereketli Topraklar Üzerinde’ye, Hudutların Kanunu’ndan Umut’a, Bitmeyen Yol’dan Sürü’ye kadar, sinemamızın çok önemli örnekleri arasına girmiş filmlerdeki yerinin ötesinde, sektördeki verili işlerle çelişkisini, hatta ‘kavgasını’ yansıtan bir çalışmadır karşımızdaki. Bir şebekenin lideri olarak çalışan üç kağıtçı yönetmenin, çekeceği filmde rol verme vaadiyle Avrupa’da çalışan vatandaşlarımızı dolandırmasını, sömürmesini ‘doğal bir abartı’ eşliğinde trajikomik yapıyla aktaran film, Kurtiz’in daha önce birlikte çalıştığı kimi yönetmenlere yönelik öfkesini de somut biçimde yansıtmaktadır. İlginç bir ‘sinema sinemaya bakıyor’ örneği sunmasının ötesinde, yurtdışındaki işçilerimizin sorunlarına sınıfsal açıdan eğilen ayrıksı bir örnek de olan Türkiye-İsveç ortak yapımı Gül Hasan’daki oyunculuk performanslarının oldukça nitelikli olduğunu belirtelim. Tunca Arslan