Evet Efendim

The Yes Men topluluğu/arkadaş grubu/kolektifinin hazırladığı film, Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ)’nün faaliyetlerini eleştirmek üzere hazırladıkları internet sitesi nedeniyle, DTÖ sanılarak toplantılara davet edilmeye başlanan bir grup aktivistin hikâyesini anlatıyor. DTÖ “adına”, çeşitli çalışma ve ticaret koşullarıyla ilgili “sunumlar” hazırlayan bu grup, katıldıkları uluslararası toplantılarda işçilerin üretim sürecinde sürekli denetlenebilmesi için çip takılması, re-burger uygulaması ile yoksul ülkelerde daha ucuza yemek satılabilmesi gibi “öneriler” sunuyorlar dinleyicilerine. Şirket yöneticileri, ekonomi bürokratları can kulağı ile dinliyorlar anlatılanları; ünlü dergiler bu sunumlara dair haberler yayınlıyor. “DTÖ’den yeni araçlar, yeni çözümler” formunda sunuluyor hepsi. Milyarlarca insanın hayatını, sadece rakamların “evrensel” diliyle, basit bir matematik hesabına indirgersek ne olur? Grafikler, powerpoint sunumlar ve istatistiklerle, insanların en basit ihtiyaçlarının, en akla ziyan önerilerle, kâğıt üzerinde çözülebileceğine inanırsak başımıza neler gelir? Bu tür bir bilgi aktarımını, uluslararası bir kurum olarak ve söylediklerimizin en rasyonel çözümleri sunduğu özgüveni ile yaparsak, kimleri kendimize inandırabiliriz? Evet Efendim bu soruları peşpeşe diziyor. Karar alıp, uygulama yetkisine sahip olanların sahte-DTÖ önerilerine nasıl inandığını, alkışladığını, anlatılanları nasıl yadırgamadığını gösteriyor: Her şeye kadir, her şeyin en doğrusunu bilen kurumların varlığına inanmak hâlâ çok kolay; oysa bir saçmalığı dinlediğinizi hissedip, yadırgadığınızı söylemek bu ideolojik muhasara altında daha zor! Evet Efendim’de gösterildiği gibi aslında o kadar da zor değil! Kerem Ünüvar