Eski Güzel Günlerin Sonu

Filmde anlatılan öykü, I. Dünya Savaşı’ndan sonra Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun toprakları dağıtılıp Avrupa haritası yeniden çizilirken, 28 Ekim 1918’de Çekoslovakya Cumhuriyeti’nin kurulmasından sonra başlar. Büyük toprak sahiplerinden olan bir dük ülkeyi terk etmek zorunda kalınca topraklarıyla malikanesine bakmak üzere bir naip atanmıştır. Başka bir deyişle, Visconti’nin ünlü filminde denildiği gibi, leoparların yerine çakallar geçmiştir. Menzel bu filminde, daha fazla toprak, daha fazla para elde etmek için gözlerini hırs bürüyen, birbirlerini kazıklamaya çalışan insanları, daha önceki filmlerinde olduğu gibi bir güldürü havası içinde, onlarla tatlı tatlı alay ederek anlatır. Onların ikiyüzlülüklerini, korkaklıklarını acı acı gülerek gözler önüne serer. Soğuk savaşın sağ sol karşıtlığının anlamsız olduğunu savunan Çek yazar Vaclav Havel, asıl önemli olanın güven, açıklık, sorumluluk, dayanışma, sevgi gibi değerlerin yeniden canlandırılması olduğunu söylüyor. Filmde de nereden geldiği, kim olduğu belli olmayan bir adam bu değerleri simgeliyor. Filmdeki tek umut ışığı, bu değerlerin gençlere aktarılmış olması. Prof. Dr. Oğuz Onaran