Elveda Gary

Elveda Gary olay ve aksiyonun geri planda kaldığı, katı bir toplumsal gerçekliği şiirsel bir yumuşaklıkla betimleyen bir film. Gücünü; durumu, mekânı ve karakterlerini izleyicinin iliklerine dek hissettirmekten alıyor, önemli bir toplumsal bunalımı bireylerin duygusal sorunları çerçevesinde ele alabilme başarısını gösteriyor. Yönetmen Amaouche, mizahı ve fanteziyi de eksik etmiyor filmden. Filmin geçtiği Güney Fransa’daki işçi kasabası, etrafında kurulduğu fabrika kapanınca terk edilmiş. Orada kalanların kaderine boyun eğmişliği, çaresizliği ve bazılarının yoldan çıkmışlığı sinmiş Elveda Gary‘nin her planına. Yazar ve yönetmen Nassim Amaouche’un siyasi vurgusu son derece yerinde: Bir zamanların güçlü sendikacılığı, işçiler arasındaki dayanışma, sosyal güvenlik, önce kârlılık diyen kapitalizmin kaprislerine yenilmiş… Kapitalizmin yıkıntıları üzerinde yeniden bir hayat inşa edilebilir mi? Yoksa tüketim toplumu şımarıklığıyla onların icabına mı bakacak? Yoksulluk ve yoksunluk içinde ezilen bir toplum katmanında ister istemez rayından çıkan ebeveyn – çocuk ilişkilerinin yanı sıra kuşak çatışmasının da değişen sosyal çevreyle birlikte derinleşmesine odaklanıyor Elveda Gary. Dünyanın bütün işçileri birleşmeyince milliyetlerin, etnisitelerin kimliklerde ağır basmasına, kanun dışı yollara sapılmasına da vurgu yapıyor. Alin Taşcıyan