Ayazda Bir Yürek

Stephane… en sevdiği şeyi, müziği, yeteneğine rağmen, beste yapmak hatta enstrüman çalmak suretiyle üretmeyi değil, dinlemek suretiyle tüketmeyi benimsemiş bir adam. Yüzünde ‘kayıtsız’dan hallice bir ifade; türlü gürültünün arasında doğru basılmış bir noktayı, coşkulu bir armoniyi duyan hassas kulakları, hayatın yorucu plastiği içerisinde güzeli seçen gözleri olan… Maxime… Stephane’ın karşılıklı güven esasıyla birlikte yaşadığı, çalıştığı, gerek mizaç gerek formasyon açısından zıddı, güleryüzlü ve pek sosyal ortağı. Camille Kessler… Maxime’in, Ravel’in müziğine nispet veren güzellikte sevgilisi, uğruna karısını terkettiği ilham perisi. Maxime Camille’eyken, Camille Stephane’a aşık olur. Stephane ise bu temel duygudan bihaberdir. Yüreği ayazda mı kalmıştır, ne! Ayazda Bir Yürek, bu üç insana odaklanan, bildik bir aşk üçgeni öyküsü. Ne ki, Fransız’ların ustalık ehliyetine haiz bulunduğu ‘erişkin edebiyatı’yla yoğrulmuş., insanı anlatan en etkileyici metinlerden biri olmak farkıyla. Geride, Schopenhauer’i bile kıskandıracak içkin bir yalnızlığı, bilince dönük bir ürkekliği ve istence dönük bir iktidarı dile getiriyor. Tepkileri hissizlik hatta sevgisizlik boyutunda tezahür eden, karmaşık baş kahramanı Stephane kanalıyla. Hayatı boyunca karşısına çıkıp çıkacak en hayranlık verici kadının aşkını geri çeviriyor, acı içindeki babasına hasta yatağında ölümü hediye ediyor o… Aslında var olmayan mutluluğun , hazzın izini sürmek yerine, acısızlığın güvenli kucağına sığınıyor. Müzikle avunup, huzur buluyor. Kendi hesabımıza içten içe arzulayıp da bir türlü beceremediğimiz anti-jestleri büyük bir kararlılıkla yapıyor. İnsan olmanın ne zor zanaat olduğunu duyumsayıp, boğazımıza tıkadığı yumruklardan tespihler düzüyor. Sautet’nin filmi, oyuncuların jenerikteki sırasıyla hayatlarının performansını verdikleri benzersiz bir oyunculuk gösterisi, olağanüstü bir senaryo dersi. Bir karakter gibi ele aldığı müziği, sinema tarihinde eşine az rastlanır yetkinlikte kull