Amatör

Amatör, sinema ile yaşam arasındaki ikilem üzerine bir düşünme. Sinema ve yaşamın bir arada var olabileceği iddiasını taşıyor. Sinema ile yaşam birbirleriyle uzlaştırılabilir ya da en azından uzlaştırmaya çalışabilirsiniz. Zordur elbette. Ama bir yandan da, kolay olan ne var ki? Bir tekstil fabrikasında çalışmak hiç de kolay değil. Ailenizle sürekli birlikte olmak da, tıpkı nadiren birlikte olmak gibi kötü sonuçlar doğurabilir. Ne kadar bir süre kendimizi birbirimize adayabiliriz sorusu, bir soru değil ya da sadece bir soru değil. Zaman ve özen. Tekstil fabrikasında çalışırken filmlerde çalıştığınızdakinden daha çok özen gösterirsiniz ailenize. Ama filmlerde çalışıyorsanız belki de ailenize daha yoğun, daha belirgin bir özen gösterirsiniz. Çünkü onlara yeterince zaman ayırmadığınızı, yeterince özen göstermediğinizi düşünürsünüz -ben öyle düşünüyorum. Yani ne zaman vakit bulsam, bu vaktimi olağanüstü bir yoğunlukla aile meselelerine vakfederim. Uzakta olduğum zamanları ve yeterince sabır göstermeyişimi, bu suçluluk duygusunu itiraf ederek ve ailemle zaman geçirerek telafi ederim. Azıcık bir vaktim olsa, yoğun bir biçimde vakfederim. Sonuçta en iyisi hangisidir bilemem. Her iki çözümün de – her daim aileyle birlikte yaşamanın da, nadiren birlikte olmanın da – mümkün olduğunu düşünüyorum. Her iki durumda da, sevgi de ve sevgisizlik de mümkün, yine her ikisinde de – genel anlamda – bir gönül birliği ve bu kadere karşı gösterilen genel bir rıza vardır. Her iki çözümde de uyumsuzluk ve nefret mümkündür.

Kieślowski on Kieślowski, Danusia Stok, Londra: Faber