Vera Chytilova, Çek sinemasının tek önemli kadın yönetmeni, aynı zamanda en yenilikçi ve büyük bir olasılıkla da en çetrefilli kişiliğidir. Kendisi aynı zamanda Eisenstein geleneğinde çalışan tek çağdaş Çek film yapımcısıdır. Didaktizmi çoğu kez cüretkar deneylerle montaj kalıplarında birleştirir. Kronoloji ve gerçekçiliği göz ardı ederek, yapıtlarında görüntülerin simgesel yapısı kadar görsel ve kavramsal şokları da vurgular. “cinema verite”den, özellikle bu akımın kadın temsilcilerinin militan feministliklerinden bir ölçüde etkilenerek ve kocası kameraman Jaroslav Kucera’nın sanatını ustalıkla kullanarak baş yapıtı Papatyalar’ı yarattı. Papatyalar, Chytilova’nın en çok tanınan filmi olup, muhteşem kurgu, canlı renkler, görsel deformasyon ve film hilelerinden oluşmuştur. Bu çok yönlü ustalık gösterisi ayrıca Lumière Kardeşlerden Chaplin’e ve Abel Gance’a uzanan sinema klasiklerine bir saygı duruşu niteliğindedir. Film, ustaların en karakteristik tekniklerini kullanan çekim, sahne ve sekansları içerir. Papatyalar Chytilova’nın en biçimci yapıtıdır. Daha sonraki filmlerinde gerçekçiliğe kayış belirgin olarak gözlenebilir. 1968’deki Sovyet istilasının ardından, Chytilova’nın çalışmasına izin verilmedi. 1976’da Devlet Başkanı Husak’a bir açık mektup yazmasından sonra beklenmedik bir şekilde yeniden film yapmasına izin verildi. Setlere dönerek cinsel ilişkileri canlı bir mesel olarak işlediği Hra o Jablko / The Apple Game (1976) ve sıradışı bir ahlak öyküsü olan Panelstory / Prefab Story’yi (1981) çekti. Krumbachova ile işbirliği yaparak orta yaşlı bir Don Juan’ın komik bir portresi olan Faunovo velmi pozdni odpolende / The Very Late Afternoon of a Faun’u (1983) gerçekleştirdi. Son yıllarda tiyatro oyunlarını sinemaya uyarlamış; bir mim oyunu olan Sasek a kralovna / The Jester and the Queen’ı (1987) yönetmiş ve Sklep / The Cellar adlı avangard grupla çalışarak Kopytem sem, kopytem tam / Tainted Horseplay (1988) adlı filmi yapmıştır.