Michelangelo Antonioni 1912’de Ferrara’da doğdu. Bologna Üniversitesi’nde öğrenciyken Cinema dergisinde tiyatro ve sinema eleştirileri yazdı. Daha sonra Centro Sperimentale’deki film okuluna girdi. Sinema kariyerine 1940’ların başında senarist ve yönetmen yardımcısı olarak başladı. Aynı dönemin sonuna doğru yeni-gerçekçilik İtalyan sinemasında ortaya çıkarken altı tane kısa belgesel film gerçekleştirdi. Antonioni 38 yaşındayken ilk filmi Corona di un Amore’yi çekti. Ve bu filmlerle birlikte yeni-gerçekçilikten ayrılmaya başladı. Orta sınıf dekorları içinde profesyonel oyuncularla çalıştı. Karakterlerin toplumsal yanını vurgulamaktan çok onları daha kişisel ve psikolojik bir tarzla biçimlendirerek; bu tavrını daha sonra “ruhsal çoraklık” ve “ahlaki soğukluk” olarak adlandıracaktır. İlk filmini, 1950’lerin ortalarında gerçekleştirdiği dört film daha izledi. Antonioni L’Avventura’yı gerçekleştirene dek Uluslar arası bir üne sahip değildi. İtalya’da bazı önemli filmler çektikten sonra başka ülkelerde de filmler yapmaya başladı. Yurtdışındaki ilk filmi Julio Cortazar’ın kısa bir öyküsünden yola çıkarak İngiltere’de gerçekleştirdiği Blow-Up oldu. Antonioni bir daha asla tekrarlayamayacağı büyük bir ticari başarı elde etti. Birleşik Devletler’de Zabriskie Point’i, Afrika ve İngiltere’de Yolcu’yu gerçekleştirdi. 1995 Mart’ında, yaşam boyu başarı için verilen Oscar ödülünü aldı. Aynı yıl son filmi Bulutların Ötesinde’yi Wim Wenders ile birlikte gerçekleştirdi. Antonioni, yeni-gerçekçilik olarak bilinen İtalyan Sinema hareketinin ortaya çıkardığı bir isimdir. Her ne kadar Marksist bir entelektüel olduğu iddia edilse de Pauline Kael’in işaret ettiği gibi Antonioni toplumun sosyalist eleştirisine inanmakla birlikte, filmleri sosyalist çözüme inanmadığını göstermektedir. Antonioni 30 Temmuz 2007’de Roma’da öldü.